طغراکش

لغت نامه دهخدا

طغراکش. [ طُ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه امر طغرا کشیدن بر سر فرامین و احکام برعهده او محول باشد. طغرانویس. طغرائی :
ای که انشاء عطارد صفت شوکت تست
عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد.
حافظ.

فرهنگ فارسی

آنکه امر طغراکشیدن بر سر فرامین و احکام برعهده او محول باشد طغرانویس .
( صفت ) دبیری که هنر نوشتن خطوط قوسی طغرا را نیکو می دانسته و مامور این وظیفه بوده است طغرائی طغرا نویس .

فرهنگ معین

( ~ . کَ یا کِ ) [ تر - فا. ] (ص فا. ) نویسندة طغراء بر سر نامه ها و فرمان ها.

فرهنگ عمید

کشندۀ طغرا، کسی که کارش نگاشتن طغرا بر سر فرمان ها و نامه های پادشاه وقت بوده، طغرانویس: ای که انشای عطارد صفت شوکت توست / عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد (حافظ: ۲۲۴ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس