طغای ترکان خاتون. [ طُ ت ُ ] ( اِخ ) یکی از بانوان حرم امیر حسین ( رقیب امیر تیمور ) که بعد از کشته شدن امیرحسین با سایر بانوان حرم او در حرم سرای امیر تیمور پذیرائی شدند. ( حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 418 و 542 ).
