طغانجق. [ طُج ِ ] ( اِخ ) والی سرخس در زمان سلطان محمود. در ترجمه تاریخ یمینی آمده است : و در آن هنگام که ابوابراهیم منتصر، اسماعیل بن نوح سامانی ، از برابر لشکر سلطان محمود فراراً به قهستان شد، طغانجق با نصربن ناصرالدین و ارسلان جاذب والی طوس ، وی را در قهستان تعاقب کرده او نیز ناگزیر از راه جومند به بسطام گریخت. و این واقعه بسال 394 هَ. ق. رخ داد. طغانجق نوبتی هم با امام ابوالطیب محمدبن سهل بن سلیمان الصعلوکی به سفارت از طرف سلطان محمود به خواستگاری دختر ایلک خان مأموریت یافت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 233 و 276 ).
