طعین

لغت نامه دهخدا

طعین. [ طَ ] ( ع ص ) مجروح و درخسته به نیزه. ج ، طُعن. || طاعون زده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مجروح و در خسته بنیزه یا طاعون زده

پیشنهاد کاربران

بپرس