طعیم

لغت نامه دهخدا

طعیم. [ طَ ] ( ع ص ) جزورٌ طعیم ٌ؛ شتر کشتنی که نه لاغر باشد نه فربه. ( منتهی الارب ). یقال : جزورٌ طعوم ٌ و طعیم ٌ؛ ای بین الغث و السمین. ( مهذب الاسماء ).

طعیم. [ طُ ع َ ] ( اِخ ) نام مردی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس