طعنه کشیدن. [ طَ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) تحمل کردن سرزنش دیگران را. توبیخ رسیدن به کسی : طعنه خامی همان صائب ز مردم میکشم گرچه میریزد شرار از سوز گفتارم چو شمع.صائب.
