( طعنه آوردن ) طعنه آوردن. [ طَ ن َ / ن ِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) طعنه زدن. نکوهش کردن : میار طعنه در آن کش سموم بادیه سوخت که آن سفر ز عذاب سقر فزون آمد.خاقانی.
