طعن و دق

لغت نامه دهخدا

طعن و دق. [ طَ ن ُ دَق ق / دَ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) از اتباع است. رجوع به طعن و رجوع به دق شود :
کی زنم بر آلت حق طعن و دق.
مولوی.

پیشنهاد کاربران

بپرس