طساس
لغت نامه دهخدا
طساس. [ طَس ْ سا ] ( ع ص ) تشتگر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سازنده تشت. رجوع به طس شود.
طساس. [ طَس ْ سا ] ( اِخ ) نسبتی است که به ابوالفضل بن زیاد البغدادی داده اند از آن جهت که تشتگر بود و معروف گردید به طساس بغدادی. ( سمعانی ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید