طریقی

لغت نامه دهخدا

طریقی. [ طَ قی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب به طریق. سمعانی گوید: از استاد خویش ابوالقاسم اسماعیل بن محمدبن الفضل در اصبهان پرسیدم : از چه روی علی بن المنذر الطریقی را طریقی خوانده اند؟ گفت : کان ولد فی الطریق فنسب الیها. ( سمعانی ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به طریق و طریقت . ۲ - آنچه که طریقت دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس