طریقت بکتاشیه

[ویکی فقه] بکتاشیه، طریقت پیروان حاجی بکتاشِ ولی که بالیم سلطان (متوفی ۹۲۲) در واقع، به اصول آن صورت ثابتی داد.
این طریقت از آناطولی نشأت گرفت و در سده های نهم و دهم آیین رسمی سپاه ینی چری شد، و بر اثر برخورداری از حمایت رسمی دولت عثمانی و در پی کشورگشایی های سلاطین ترک، به شبه جزیره بالکان و از آن جا به آلبانی راه یافت و بعدها خانقاه های بکتاشیه در آن جا ساخته شد. راه یابی این طریقت به شبه جزیره بالکان، در اسلام آوردن ساکنان آن جا سهم عمده ای داشت.
نخستین اصول بکتاشیه
بنابر رساله بَساطی که در زمان شاه طهماسب (حک: ۹۳۰ـ ۹۸۴) نوشته شده است و علویان آن را « مناقب و فرمایش بزرگ » می خوانند، ظاهراً نخستین اصول بکتاشیه تقریباً همان اصول اخیّه (پیروان اَخی اِورَن از مشایخ قرن هفتم) است که تمایلات تند علوی دارند.
پیوند بکتاشیه با صوفیان
منابع تاریخی نشان می دهد که بکتاشیه از روزگاران گذشته با فرقه ای از صوفیه که ابدالان روم خوانده می شوند، پیوند داشته اند به طوری که بکتاشیان نیز ابدالان بکتاشی نامیده می شدند.
شباهت بکتاشیه با قلندریه و حیدریه
...