طریفان

لغت نامه دهخدا

طریفان. [ طَ ] ( معرب ، اِ ) نباتی است که در بهار روید و گل او مانند خسک بود و زرد و گرد بر گرد گل خارداشته باشد و به شیرازی انگویر و آن قرطم برّی بود و منفعت وی آن است که اگر طبیخ وی بر گزیدگی افعی ریزند درد ساکن کند و اگر بر عضو سلیم ریزند همان درجه زحمت پیدا کند که از گزندگی افعی بهم رسد. ( اختیارات بدیعی ). طریفولیون است و گویند قرطم بری است. ( تحفه حکیم مؤمن ). طریفولیون است و قرطم بری را نیز نامند و شیخ الرئیس در قانون گفته : نباتی است ربیعی ، تخم آن شبیه به عصفر، طبیخ آن را چون بر نهش افاعی بریزند تسکین وجع آن دهد و چون بر عضو سلیم بریزند احداث وجعی مانند وجع نهش افعی کند. ( فهرست مخزن الادویه ). و رجوع به طریفولیون و طریفایون و طریفیلون شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس