طریدن. [ طَ دَ ] ( مص ) ظاهراًبمعنی راهزنی کردن و دزدی و عیاری است : مر او را خود ز جنس خود رهاندی که شد طرار در ایمان طریدن.ناصرخسرو ( دیوان ص 366 ).و رجوع به تریدن شود.