طُرَیحی، فخرالدین محمد (۹۷۹ـ رماحیه ۱۰۸۵ق)
قرآن پژوه، لغوی، ادیب و محدث شیعی. هم دورۀ حر عاملی و با واسطه از شیخ بهایی روایت کرده است. چون درگذشت پیکرش را در نجف به خاک سپردند. مهم ترین اثر او مجمع البحرین و مطلع النیرین است. تفسیر غریب القرآن در کشف و حل غوامض واژگان قرآنی از دیگر آثار اوست.
قرآن پژوه، لغوی، ادیب و محدث شیعی. هم دورۀ حر عاملی و با واسطه از شیخ بهایی روایت کرده است. چون درگذشت پیکرش را در نجف به خاک سپردند. مهم ترین اثر او مجمع البحرین و مطلع النیرین است. تفسیر غریب القرآن در کشف و حل غوامض واژگان قرآنی از دیگر آثار اوست.