طروغلوقطس. [ ] ( معرب ، اِ ) عصفورالشوک است و عصفورالسیاح نیز گویند و آن مرغی است بمقدار گنجشک و در بال وی پر زرد بود، نقطی سیاه بر دنبال وی بود و بر لب آب نشیند و دمی دراز دارد و مدام دم حرکت دهد. به شیرازی دمتک تاکیک گویند و منفعت وی آن است که سنگ مثانه بریزاند و منع آن کند و رها نکند که دیگر جمع شوددر مثانه. دیسقوریدوس گوید: چون از جوف او اندک بخورند سنگ بریزاند. وی را صفراغون و طروغلودیس نیز گویند. ( اختیارات بدیعی ). ظاهراً مصحف طروغلودیس است.
