طرو

لغت نامه دهخدا

طرو. [ طُ رُوو ] ( ع مص ) از دور درآمدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). یقال : طرا طُرُوّاً؛ از دور درآمد. ( منتهی الارب ). آمدن از جای دور. ( منتخب اللغات ).

فرهنگ فارسی

از دور در آمدن

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس