طرفگاه

لغت نامه دهخدا

طرفگاه. [ طَ ] ( اِ مرکب ) مراد از دنیا.( آنندراج از فرهنگ اسکندرنامه نظامی ) :
دو پروانه بینم در این طرفگاه
یکی روسپید است و دیگر سیاه.
نظامی.

فرهنگ عمید

دنیا، جهان: دو پروانه بینم دراین طرفگاه / یکی رو سپید است و دیگر سیاه (نظامی۵: ۹۵۹ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس