طرفه شش طاق. [ طُ ف َ / ف ِ ی ِ ش َ / ش ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از عالم دنیاست به اعتبار شش جهت. || اسباب دنیا را نیز گویند. ( برهان ) ( آنندراج ).
