طرح پژوهش

طرح پژوهش ( به انگلیسی: Research design ) به راهبرد کلی مورد استفاده برای انجام پژوهش اشاره دارد. [ ۱] یک برنامه موجز و منطقی را برای پاسخگویی به پرسش ( های ) پژوهشی از طریق گردآوری، تفسیر، تجزیه و تحلیل و بحث در مورد داده ها تعریف می کند. روش شناسی و روش های گنجانده شده در طراحی یک مطالعه پژوهشی به دیدگاه پژوهشگر در مورد باورهای او به ماهیت دانش ( به معرفت شناسی ) و واقعیت ( نگاه کنید به هستی شناسی ) بستگی دارد و اغلب توسط رشته یا حوزه هایی شکل می گیرد که پژوهشگر به آن تعلق دارد. [ ۲] طراحی یک مطالعه، نوع مطالعه ( توصیفی، همبستگی، نیمه تجربی، تجربی، پیشینه پژوهش، فراتحلیلی ) و فرعی ( مثلاً، توصیفی - طولی مطالعه موردی ) ، پرسش پژوهش، فرضیه ها، متغیرهای مستقل و وابسته، طرح آزمایش و در صورت لزوم، روش های گردآوری داده ها و طرح تجزیه و تحلیل آماری را مشخص می کند. [ ۳] [ ۴] طرح پژوهش چارچوبی برای یافتن پاسخ پرسش های پژوهشی است.
شیوه های بسیاری برای طبقه بندی طرح های پژوهشی وجود دارد. با این وجود، فهرست زیر شماری از تمایزهای مفید بین طرح های پژوهشی را ارائه می دهد. طرح پژوهشی ترتیبی از شرایط یا مجموعه است. [ ۵]
• توصیفی ( به عنوان مثال، مطالعه موردی، مشاهده طبیعی، نظرسنجی، روش های آمارگیری )
• همبستگی ( به عنوان مثال، مطالعه موردشاهدی، مطالعه مشاهده ای )
• تجربی ( به عنوان مثال، آزمایش میدانی، آزمایش کنترل شده، شبه آزمایش )
• پیشینه پژوهش ( بررسی ادبیات، مرور سیستماتیک )
• فراتحلیلی
گاهی بین طرح های «ثابت» و «انعطاف پذیر» تفاوت قایل می شوند. در برخی موارد، این انواع به ترتیب با طرح های پژوهشی کمّی و کیفی منطبق است. [ ۶] اگرچه لازم نیست این مورد باشد. در طرح های ثابت، طراحی مطالعه پیش از انجام مرحله اصلی گردآوری داده ها ثابت می شود. طرح های ثابت معمولاً نظریه محور هستند. در غیر این صورت، نمی توان از پیش دانست که کدام متغیرها باید کنترل و اندازه گیری شوند. اغلب، این متغیرها به صورت کمّی اندازه گیری می شوند. طرح های انعطاف پذیر باعث آزادی بیشتر پژوهشگر در طول فرایند گردآوری داده ها می شوند. یکی از دلایل استفاده از طرح پژوهش انعطاف پذیر می تواند این باشد که متغیر مورد علاقه مانند فرهنگ از نظر کمّی قابل اندازه گیری نیست. در موارد دیگر، ممکن است این نظریه پیش از شروع پژوهش در دسترس نباشد.