طرح هِرْمِس (Hermes Programme)
طراحی شاتلی فضایی برای پرواز فضانوردان اروپایی به ایستگاه فضایی بین المللی، تا پایان قرن ۲۰. در ابتدا، دولت فرانسه این طرح را پیشنهاد کرد و در ۱۹۸۶، آژانس فضایی اروپا (ایسا) آن را به منزلۀ بخشی از تلاش سیاسی برای استقلال از اَبَرقدرت ها در فضا به تصویب رساند. هرمس برای حمل فضانورد و بار به کولامبس، سهم اروپا از ایستگاه فضایی، طراحی شد و قرار بود با پرتاب کنندۀ جدید آریان ۵ به فضا پرتاب شود. همچنین، هرمس برای بردن و آوردن سکویی طراحی شده بود که در آن آزمایش هایی برای بررسی اثرهای بی وزنی صورت می گرفت. در ۱۹۸۷، ایسا رسماً طرح هرمس را تصویب کرد و پرواز آزمایشی آن با بودجه ای بیش از ۷ میلیارد دلار برای سال ۲۰۰۲ در نظر گرفته شد. در ابتدا، هرمس با وزن هفده تُن و برای پرواز سه فضانورد طراحی شد، اما سانحۀ چلنجر در ۱۹۸۶، منجر به افزایش فشار سیاسی برای امنیت هرچه بیشتر آن شد، به نحوی که طراحی هرمس با الحاق صندلی های پرتاب تغییر کرد. این امر وزن شاتل را به ۲۱ تُن افزایش داد که مستلزم افزایش مساحت بال برای بازگشت به زمین بود. درنتیجه، پرتاب کنندۀ آریان ۵ برای حمل وزن اضافی ارتقا داده شد. بعداً مشخص شد که بال های بزرگ تر هنگام پرتاب ازهم گسیخته می شوند. برای رفع این نقص، «واحد منبع» قابل دفعی را به هرمس افزودند که می شد پیش از بازگشت آن را دور انداخت و وزن سفینه را پایین نگاه داشت. چنین تغییراتی، پرواز هرمس را غیرعملی کرد. تا ۱۹۹۱، هرمس با مشکلاتی جدی در زمینه های اقتصادی و فنی روبه رو بود: طرح حدود ۳۰ درصد کسر بودجه داشت و دو سال هم از برنامۀ زمانی اولیۀ ایسا عقب بود. وزیران دولت های عضو ایسا تصمیم گرفتند که در نوامبر ۱۹۹۱ عملی بودن طرح را بازنگری کنند و یک سال بعد، طرح را لغو کردند. فضانوردان اروپایی اجزایی را که برای هرمس طراحی شده بود به ایستگاه فضایی روسی میر بردند. بسیاری از سامانه های پیشرفته ای را که برای هرمس طراحی شده بود، در سفینۀ انتقال سرنشینِ ساده تری به کار بردند که اکنون از سوی ایسا به منزلۀ «قایق نجات اضطراری» برای ایستگاه بین المللی فضایی در دست ساخت است.
طراحی شاتلی فضایی برای پرواز فضانوردان اروپایی به ایستگاه فضایی بین المللی، تا پایان قرن ۲۰. در ابتدا، دولت فرانسه این طرح را پیشنهاد کرد و در ۱۹۸۶، آژانس فضایی اروپا (ایسا) آن را به منزلۀ بخشی از تلاش سیاسی برای استقلال از اَبَرقدرت ها در فضا به تصویب رساند. هرمس برای حمل فضانورد و بار به کولامبس، سهم اروپا از ایستگاه فضایی، طراحی شد و قرار بود با پرتاب کنندۀ جدید آریان ۵ به فضا پرتاب شود. همچنین، هرمس برای بردن و آوردن سکویی طراحی شده بود که در آن آزمایش هایی برای بررسی اثرهای بی وزنی صورت می گرفت. در ۱۹۸۷، ایسا رسماً طرح هرمس را تصویب کرد و پرواز آزمایشی آن با بودجه ای بیش از ۷ میلیارد دلار برای سال ۲۰۰۲ در نظر گرفته شد. در ابتدا، هرمس با وزن هفده تُن و برای پرواز سه فضانورد طراحی شد، اما سانحۀ چلنجر در ۱۹۸۶، منجر به افزایش فشار سیاسی برای امنیت هرچه بیشتر آن شد، به نحوی که طراحی هرمس با الحاق صندلی های پرتاب تغییر کرد. این امر وزن شاتل را به ۲۱ تُن افزایش داد که مستلزم افزایش مساحت بال برای بازگشت به زمین بود. درنتیجه، پرتاب کنندۀ آریان ۵ برای حمل وزن اضافی ارتقا داده شد. بعداً مشخص شد که بال های بزرگ تر هنگام پرتاب ازهم گسیخته می شوند. برای رفع این نقص، «واحد منبع» قابل دفعی را به هرمس افزودند که می شد پیش از بازگشت آن را دور انداخت و وزن سفینه را پایین نگاه داشت. چنین تغییراتی، پرواز هرمس را غیرعملی کرد. تا ۱۹۹۱، هرمس با مشکلاتی جدی در زمینه های اقتصادی و فنی روبه رو بود: طرح حدود ۳۰ درصد کسر بودجه داشت و دو سال هم از برنامۀ زمانی اولیۀ ایسا عقب بود. وزیران دولت های عضو ایسا تصمیم گرفتند که در نوامبر ۱۹۹۱ عملی بودن طرح را بازنگری کنند و یک سال بعد، طرح را لغو کردند. فضانوردان اروپایی اجزایی را که برای هرمس طراحی شده بود به ایستگاه فضایی روسی میر بردند. بسیاری از سامانه های پیشرفته ای را که برای هرمس طراحی شده بود، در سفینۀ انتقال سرنشینِ ساده تری به کار بردند که اکنون از سوی ایسا به منزلۀ «قایق نجات اضطراری» برای ایستگاه بین المللی فضایی در دست ساخت است.
wikijoo: طرح_هرمس