طرح باغی

[ویکی فقه] یکی از نقشه های فرش ایران نقشه طرح باغی است.
طرح باغی، در اصطلاح فرشبافی ایران، طرحی که در آن نقش خیالی و نمادین بهار و بهشت به صورت باغی با صفا و پرگل و گیاه، با پرندگان خوش نقش و نگار و جانوران بالدار و شگفت آفرینش، کشیده می شود.
این نقش را می توان بازتابی از اشتیاق و گرایش به گل و سبزه و گیاه در هوای گرم و خشک فلات ایران نیز تلقی کرد.
قالی تاریخی و مشهور بهارستان یا بهارخسرو، چنانکه از نامش برمی آید، همین نقش را داشته و گواه خوبی بر قدمت آن است.
← نوشته طبری درباره این فرش
(۱) حسن آذرپاد، فضل اللّه حشمتی رضوی، فرشنامة ایران، تهران ۱۳۷۲ش.
(۲) محمدبن محمدبلعمی، تاریخنامة طبری، چاپ محمد روشن، تهران ۱۳۶۶ ش.
(۳) علیرضا حیدری، «قالیبافی در ایران»، سخن، دورة دهم، ش ۴ (تیر ۱۳۳۸)، ص ۳۵۳.
(۴) علی اکبر دهخدا، لغت نامه، ۱۳۲۵ـ ۱۳۴۶ ش.
(۵) محمدبن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک، چاپ دخویه، لیدن ۱۸۷۹ـ۱۸۹۶، چاپ افست، تهران ۱۹۶۵.
(۶) ارنست کونل، هنر اسلامی، ترجمة هوشنگ طاهری، تهران ۱۳۵۵ ش، ص ۱۹۲.
(۷) دونالد نیوتن ویلبر، باغهای ایران و کوشکهای آن، ترجمة مهین دخت صبا، تهران ۱۳۴۸ ش.
(۸) ج کریستی ویلسون، تاریخ صنایع ایران، ترجمة عبداللّه فریار، تهران ۱۳۶۶ ش.