طَرْبوش
(یا: فینه؛ ظاهراً تحریفی از کلمۀ فارسی سرپوش و معرّب آن شربوش) شب کلاه یا کلاه بی لبه ای از پارچۀ پشمی قرمز که در نوک آن منگوله ای ابریشمی دارد. منگولۀ نوک آن به عقب یا پهلو، تا روی گردن یا شانه ها، آویزان می افتد. درست قالب سر است و سر را تا حد گوش ها می پوشاند. این کلاه با شال یا پارچۀ درازی بر سر استوار می شود. طربوش را روی طاقیه بر سر می گذارند. زنان نیز طربوش می گذارند. در مصر و سوریه و نواحی شرقی تر آن، مردم بعلبک و ارفه از این کلاه استفاده می کنند. مردم عربستان مانند اهالی قسطنطنیه، این کلاه را فَس می نامند. مصری ها سابقاً به آن شاشیه می گفتند؛ اسمی که هنوز در مغرب به آن اطلاق می شود. نیز← طاقیه
(یا: فینه؛ ظاهراً تحریفی از کلمۀ فارسی سرپوش و معرّب آن شربوش) شب کلاه یا کلاه بی لبه ای از پارچۀ پشمی قرمز که در نوک آن منگوله ای ابریشمی دارد. منگولۀ نوک آن به عقب یا پهلو، تا روی گردن یا شانه ها، آویزان می افتد. درست قالب سر است و سر را تا حد گوش ها می پوشاند. این کلاه با شال یا پارچۀ درازی بر سر استوار می شود. طربوش را روی طاقیه بر سر می گذارند. زنان نیز طربوش می گذارند. در مصر و سوریه و نواحی شرقی تر آن، مردم بعلبک و ارفه از این کلاه استفاده می کنند. مردم عربستان مانند اهالی قسطنطنیه، این کلاه را فَس می نامند. مصری ها سابقاً به آن شاشیه می گفتند؛ اسمی که هنوز در مغرب به آن اطلاق می شود. نیز← طاقیه
wikijoo: طربوش