( طرب آشیان ) طرب آشیان. [ طَ رَ ] ( اِ مرکب ) مکان سرور و طرب : سِزَدَم چو ابر بهمن که بر این چمن بگریم طرب آشیان بلبل بنگر که زاغ دارد.حافظ.