طرایف گر. [ طَ ی ِ گ َ] ( ص مرکب ) ترتیب دهنده طرایف. طرایفی : گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شودگاه دیباباف گردد گه طرایف گر شود.قطران ( در وصف ِ آتش سده ).