طراوتناک

لغت نامه دهخدا

طراوتناک. [ طَ وَ ] ( ص مرکب ) تازه و پر آب :
بُتا گر عنبری با زلف ، با رخسار گر آتش
چسان داری طراوتناک عنبر را تو بر آتش.
ابونصر نصیرای بدخشانی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) تازه و پر آب .

پیشنهاد کاربران

بپرس