طران نویان

لغت نامه دهخدا

طران نویان. [ ] ( اِخ ) در جامعالتواریخ رشیدی چ بلوشه ص 569 آمده : و ملک تیمور بجای او دختر طران نویان پسرزاده اولاد قرنویان از چلا بربستد... و در حاشیه همان صفحه آمده : نسخه طانی ، طران ؛ طای ( دای ) معروف کلمه چینی تهای که دهای تلفظ میشد و در عصر مغول بمعنی بزرگ بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس