طراغوبوغن. [ طِغ ُ ] ( معرب ، اِ ) قومینی.قومین. مثلث. نوعی از گیاهان از خانواده مرکبان ، شامل پنجاه نوع که در قاره قدیم یافته شود. ( در فرانسه پنج قسم آن وجود دارد ). این گیاه را رازی یاد کرده و آنرا قوسی نامیده است. دیسقوریدوس در دوم گوید: و برخی آنرا قومسی خوانده اند. و آن نی کوتاهی است دارای برگی شبیه به برگ گیاه زعفران و ریشه آن درازاست و بر ساقه آن سر بزرگی است که در کناره آن میوه سیاهی دیده میشود. این گیاه بمصرف خوردن نیز میرسد. غافقی گوید: رازی گفته است قومسی گیاهی است که در گندم زارها و جز آن می روید و آنرا مثلث نامند. و صاحب «کتاب » الفلاحة گوید: ساقه آن کوتاه است که چه بسا بر آن برگهای دراز باریک می روید که گوئی نسبت به خود گیاه سبزی برگها شدیدتر است و گاهی هم ساقه مزبور بی برگ است و آنرا ریشه دراز درشتی است برنگ خاکی که دارای پوست غلیظی است و در سر آن باری است شبیه به غوزه پنبه و در درون آن تخمی است که مأکول و لذیذ و خوشبو است و ریشه آن بسیار شیرین است. مردم آنرا با ساقه میخورند و برای بسیاری اشک آوردن چشم سودمند است و هم بوی بد دهان را رفع کند. ( از مفردات ابن البیطار ). و رجوع به ترجمه ابن البیطار لکلرک شود.
