طراحی دانمارکی ( به انگلیسی: Danish Design ) سبکی از طراحی و معماری کارکردگرا است که در اواسط قرن بیستم توسعه یافت. بسیاری از طراحان دانمارکی تحت تأثیر مکتب آلمانی باوهاوس، از فن آوری های صنعتی جدید، همراه با ایده های سادگی و کاربردی برای طراحی ساختمان ها، مبلمان و اشیاء خانگی استفاده کردند که بسیاری از آن ها نمادین شده اند و هنوز در حال استفاده و تولید هستند. نمونه های برجسته صندلی تخم مرغ، چراغ های پی اچ و خانهٔ اُپرای سیدنی ( استرالیا ) هستند.
معیار فرهنگ دانمارکی با مشارکت اولیه توسط توروالد بیندسبال ( ۱۹۰۸–۱۸۴۶ میلادی ) در زمینه های طراحی سرامیک، جواهرات، صحافی، نقره کاری و مبلمان اعتبار بخشید، اگرچه او در بقیهٔ جهان به خاطر خلق نشان کارلزبرگ ( ۱۹۰۴ میلادی ) شناخته می شود، اما شیوۀ او امروز نیز استفاده می شود. [ ۱] این معیار همچنین شامل کنود وی. انگلهارت ( ۱۹۳۱–۱۸۸۲ میلادی ) برای رویکرد صنعتی تر، به ویژه در خطوط گرد طرح های تراموای برقی او که به طور گسترده کپی شد، نیز می گردد. [ ۲] در زمینهٔ منسوجات، ماری گودمه لث ( ۱۹۹۷–۱۸۹۵ میلادی ) فرآیند چاپ سیلک را به دانمارک آورد و در سال ۱۹۳۵ میلادی کارخانه ای را افتتاح کرد که به او اجازه داد الگوهای رنگارنگ خود را بر اساس اصول صنعتی تولید کند. [ ۳] آگوست سندگرن کارکردگرایی را در طراحی صحافی های استادانۀ خود معرفی کرد.
در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ میلادی، اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم، شرایط دانمارک برای موفقیت در طراحی مناسب بود. تأکید بر مبلمان بود، اما معماری، نقره کاری، سرامیک، شیشه و منسوجات نیز از این روند سود بردند. صنعتی سازی دیرهنگام دانمارک همراه با سنت صنعتگری با کیفیت - بالا اساس پیشرفت تدریجی به سمت تولید صنعتی را تشکیل داد. پس از پایان جنگ، اروپایی ها مشتاق یافتن رویکردهای جدید مانند مبلمان چوبی سَبُک از دانمارک بودند. در نهایت، حمایت دانمارک از آزادی بیان فردی به این امر کمک کرد. [ ۴]
مدرسهٔ مبلمان تازه تأسیس در آکادمی هنر سلطنتی دانمارک نقش قابل توجهی در توسعهٔ طراحی مبلمان ایفا کرد. کاره کلینت کارکردگرایی را بر اساس اندازه و نسبت اشیاء آموزش داد و تأثیر قابل توجهی داشت. هنس جی. وگنر، که به عنوان کابینت ساز آموزش دیده بود، با حس منحصر به فردی از فرم، به ویژه در طراحی صندلی کمک کرد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعیار فرهنگ دانمارکی با مشارکت اولیه توسط توروالد بیندسبال ( ۱۹۰۸–۱۸۴۶ میلادی ) در زمینه های طراحی سرامیک، جواهرات، صحافی، نقره کاری و مبلمان اعتبار بخشید، اگرچه او در بقیهٔ جهان به خاطر خلق نشان کارلزبرگ ( ۱۹۰۴ میلادی ) شناخته می شود، اما شیوۀ او امروز نیز استفاده می شود. [ ۱] این معیار همچنین شامل کنود وی. انگلهارت ( ۱۹۳۱–۱۸۸۲ میلادی ) برای رویکرد صنعتی تر، به ویژه در خطوط گرد طرح های تراموای برقی او که به طور گسترده کپی شد، نیز می گردد. [ ۲] در زمینهٔ منسوجات، ماری گودمه لث ( ۱۹۹۷–۱۸۹۵ میلادی ) فرآیند چاپ سیلک را به دانمارک آورد و در سال ۱۹۳۵ میلادی کارخانه ای را افتتاح کرد که به او اجازه داد الگوهای رنگارنگ خود را بر اساس اصول صنعتی تولید کند. [ ۳] آگوست سندگرن کارکردگرایی را در طراحی صحافی های استادانۀ خود معرفی کرد.
در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ میلادی، اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم، شرایط دانمارک برای موفقیت در طراحی مناسب بود. تأکید بر مبلمان بود، اما معماری، نقره کاری، سرامیک، شیشه و منسوجات نیز از این روند سود بردند. صنعتی سازی دیرهنگام دانمارک همراه با سنت صنعتگری با کیفیت - بالا اساس پیشرفت تدریجی به سمت تولید صنعتی را تشکیل داد. پس از پایان جنگ، اروپایی ها مشتاق یافتن رویکردهای جدید مانند مبلمان چوبی سَبُک از دانمارک بودند. در نهایت، حمایت دانمارک از آزادی بیان فردی به این امر کمک کرد. [ ۴]
مدرسهٔ مبلمان تازه تأسیس در آکادمی هنر سلطنتی دانمارک نقش قابل توجهی در توسعهٔ طراحی مبلمان ایفا کرد. کاره کلینت کارکردگرایی را بر اساس اندازه و نسبت اشیاء آموزش داد و تأثیر قابل توجهی داشت. هنس جی. وگنر، که به عنوان کابینت ساز آموزش دیده بود، با حس منحصر به فردی از فرم، به ویژه در طراحی صندلی کمک کرد. [ ۵]
wiki: طراحی دانمارکی