طرابیل

لغت نامه دهخدا

طرابیل. [ طَ ] ( ع اِ ) ج ِ طربال. ( اقرب الموارد ).
- طرابیل الشام ؛ صومعه های شام.

طرابیل. [ طَ ] ( اِخ ) این نام به این صورت و صورت طَرایل در تاریخ سیستان آمده و او سالار هندوان یعقوبی بود. رجوع به تاریخ سیستان ص 307، 309، 311 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس