طراب

لغت نامه دهخدا

طراب. [ طِ ] ( ع ص ) ابل طراب ؛ شتران مایل به وطن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

ابل طراب شتران مایل بوطن

پیشنهاد کاربران

بپرس