( طخنة ) طخنة. [ طُ خ َ ن َ ] ( ع ص ) سخت کوتاه. ( مهذب الاسماء ). این لغت در سه نسخه خطی از مهذب الاسماء بدین صورت در «باب الطاء المضمومة مع الخاء» ثبت شده ، ولی صاحب تاج العروس در ماده طحن در ضمن مستدرکات گوید: قال الزجاج : الطخته ، القصیر فیه لوثة. و نقل الازهری عن ابن الاعرابی اذا کان الرجل نهایة فی القصر، فهو الطخته. ( و در تاج العروس کلمه طختة بدون اعراب است ).
