طخف

لغت نامه دهخدا

طخف. [ طَ ] ( ع اِ ) اندوه یا غم که دل را فراگیرد. || شیر ترش زبان گز. || ابر تُنک بالارفته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس