طخس. [ طِ ] ( ع اِ ) بُن و بیخ هر چیزی. یقال : هو طخس ُ شَرّ؛ ای نهایةٌ فیه ، او اصل و باعث ٌ علیه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اصل. ( مهذب الاسماء ).
