طحین

لغت نامه دهخدا

طحین. [ طَ ] ( ع اِ )آرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دقیق. گندم ِ آس شده.

آرد
۱ - آرد رقیق . ۲ - گندم آس شده .

(طَ ) [ ع . ] (اِ. ) آرد، گندم رقیق .

آرد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید