طحوره

لغت نامه دهخدا

( طحورة ) طحورة. [ طَ رَ ] ( ع ص ) چشم و چشمه بیرون اندازنده چرک و خاشاک را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس