( طحلبة ) طحلبة. [ طَ ل َ ب َ ] ( ع مص ) چغزلاوه برآوردن آب. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). طلحلب العین کذلک. ( منتهی الارب ). || بزغ سمه کردن آب. || بریدن پشم شتران را. || کشتن کسی را. || سبز شدن زمین از نبات ( بصیغه مجهول ). ( منتهی الارب )طحلبة. [ طِ ل ِ ب َ ] ( ع اِ ) شی اندک و حقیر. ( منتهی الارب ). || موی. یقال : ما علیه ِ طحلبةٌ؛ ای شعرة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
