طحربه
لغت نامه دهخدا
طحربة. [ طَ رَ ب َ / طِ رِ ب َ / طُ رَ ب َ / طَرِ ب َ ] ( ع اِ ) لته پاره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
طحربة. [ طُ رُ ب َ ] ( ع اِ ) لته پاره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).و قیل خاص بالجحد. یقال : ما علیه طحربة؛ ای شی من اللباس. ( منتهی الارب ). و منه حدیث القیامة: تدنو الشمس من رؤس الناس و لیس علی احد منهم یومئذ طحربة و ما فی السماء طحربة؛ ای شی من غیم. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید