طحر
لغت نامه دهخدا
طحر. [ طَ ح َ ] ( ع اِ ) پاره ای از ابر تنک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
طحر. [ طَ ] ( ع مص ) کنایه است از آرامش کردن با زن. ( منتهی الارب ). رجوع به کتاب المعرب ص 223 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید