طحا

لغت نامه دهخدا

طحا. [ طَ ] ( ع ص ، اِ ) ( بقصر ) زمین فراخ و گشاده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

زمین فراخ و گشاده

پیشنهاد کاربران

بپرس