( طثیة ) طثیة.[ طَ ی َ ] ( ع اِ ) الطثیةُ: شجرة تسمو نحوالقامة، شوکة من اصلها الی اعلاها، شوکها غالب علی ورقها، و ورقُها صغارٌ، و لها نُویَرَةٌ بیضاء تجرسها النحل و جمعها طثی کذا فی المحکم. ( تاج العروس در مستدرکات ).
