طبیعت گرایی انسان گرا، شاخه ای از طبیعت گرایی فلسفی است که در آن، معتقدند انسان ها به وسیله استفاده از روش علمی، قادر به کنترل و درک بهتر جهان هستند. مفاهیمی مثل معنویت، شهود و مابعدالطبیعه، دنبال نمی شوند؛ زیرا ابطال ناپذیر هستند، و در نتیجه هیچ گاه فراتر از نظر شخصی پیشرفت نمی کنند. مرزی میان طبیعت و «فرای» طبیعت کشیده نمی شود؛ زیرا همه چیز نتیجه فرایندهای توضیح پذیر طبیعت در نظر گرفته می شود. [ ۱]
طبیعت گرایی انسان گرایانه بر این است که تمام موجودات زنده ضمیمه های پیچیده طبیعت هستند، و در نتیجه سزاوار درجه ای از احترام متقابل از سوی انسان هستند. طبیعت گرایان از نیاز به سازگاری مطابق تغییرات کنونی آگاهند، ولی معتقدند که نیاز به یک تبادل عادلانه منابع بین تمام گونه ها است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطبیعت گرایی انسان گرایانه بر این است که تمام موجودات زنده ضمیمه های پیچیده طبیعت هستند، و در نتیجه سزاوار درجه ای از احترام متقابل از سوی انسان هستند. طبیعت گرایان از نیاز به سازگاری مطابق تغییرات کنونی آگاهند، ولی معتقدند که نیاز به یک تبادل عادلانه منابع بین تمام گونه ها است. [ ۲]
