طبیب القلب. [ طَ بُل ْ ق َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب )( اصطلاح تصوف ) شخصی را گویند که عارف بود بعلم توحید، و قادر باشد به ارشاد و تکمیل مریدان. کذا فی کشف اللغات. ( کشاف اصطلاحات الفنون ) ( آنندراج ). || زهره که مطربه فلک است. ( آنندراج ) ( شعوری ). || سرودگوی خوش الحان و خوب صورت و مطبوع طبع.
فرهنگ فارسی
نزد صوفیه شخصی را گویند که عارف بود بعلم توحید و قادر باشد بارشاد و تکمیل مریدان .
