طبل خواری

لغت نامه دهخدا

طبل خواری.[ طَ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) مفت خواری :
چون به انبازیست دنیا برقرار
هر کسی کاری گزیند زِ افتقار
طبل خواری در میانه شرط نیست
راه سُنت کار و مکسب کرد نیست.
مولوی.
رجوع به طبل خوار شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شکمخوارگی شکم بندگی . ۲ - مفتخوری .

پیشنهاد کاربران

بپرس