طبقه اول قراء

[ویکی فقه] طبقه اول قراء به قاریان عهد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم از میان صحابه اطلاق می شود.
نخستین طبقه از قاریان، همان صحابه هستند که در عهد پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم به تعلیم و تعلم اشتغال داشتند و جمعی از ایشان همه قرآن را جمع کرده بودند؛ از آن جمله، بانویی به نام ام ورقه دختر عبدالله بن حارث است.
افراد مشهور طبقه اول
چند تن از این طبقه به تعلیم قرائت قرآن شهرت داشتند که عبارتند از: امام علی علیه السّلام ؛ عثمان ؛ ابی بن کعب ؛ زید بن حارثه ؛ عبدالله بن مسعود ؛ ابوموسی اشعری .
دیدگاه آیت الله معرفت
آیت الله معرفت در این باره می نویسد: «طبقه اول: در عهد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم بزرگان صحابه ، قرآن را به همان نحوی که نازل می شد، از پیامبر فرا می گرفتند و چه بسا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم برخی از آنان را به بلاد و قبایل دیگر می فرستاد تا مردم را به اسلام خوانده، آیاتی از قرآن را برای آنان قرائت کنند و قرآن را به آنان بیاموزند. شان صحابه برگزیده و به ویژه بزرگان صحابه در آن زمان، این بود؛ ولی شماری از آنان مختص به این کار و در نشر و تعلیم قرآن، مرجع دیگران بودند. اینان پنج تن بودند که مقدم بر همه، علی بن ابی طالب علیه السّلام بود و پس از وی عبدالله بن مسعود و ابی بن کعب و ابودرداء قرار دارند. پنجمین آنان زید بن ثابت بود که از نظر سن از همه کوچک تر و از نظر شان و عنوان از همه آنان پایین تر بود…. اینان طبقه اول قاریان هستند که در عهد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم امر قرائت مردم را به عهده داشته اند و اسناد قرائت ها در زمان های بعد به اینان منتهی می شود.
سایر جمع آوری کنندگان قرآن در عهد پیامبر
...