طبقات فلاسفه اسلامی

[ویکی فقه] طبقه بندی فلاسفه اسلامی از نظر سیر زمانی بر حسب استاد و شاگردی می باشد. یعنی آنان که در یک طبقه قرار می گیرند، یا واقعا از اساتید طبقه بعدی و شاگردان طبقه قبل هستند و یا هم زمان آن ها می باشند. منظور از فلاسفه اسلامی آن هایی هستند که در جو اسلامی و محیط اسلامی فعالیت داشته اند و احیانا مسلمان هم نبوده اند.این طبقه بندی نظر به این که اولین بار است که صورت می گیرد و تا کنون کسی دیگر به این شکل بررسی کرده باشد، طبعاً خالی از نقص نخواهد بود. اولین نقص این است که جامع نیست؛ افراد بسیاری از قلم افتاده اند یا خود از قلم انداخته ایم، زیرا غرض ذکر همه حکما یا حکیم مشربان دوره اسلامی نیست، جمع آوری همه آن ها کار آسانی نیست، قصد ما تنها متوجه افرادی است که تأثیر روشنی از راه تألیف یا تدریس و تربیت شاگردان در نسل بعدی داشته و پرچمدار این فن بوده و در ادامه و استمرار این بخش عظیم فرهنگی اسلامی نقش مثبتی داشته اند.
فلسفه اسلامی با ابویوسف یعقوب بن اسحاق کندی معروف به "فیلسوف العرب" آغاز می شود. الکندی عرب خالص است، معاصر است با مامون و معتصم، با حنین بن اسحاق و عبدالمسیح بن ناعمه حمصی مترجمان معروف معاصر است، در مقدمه کتاب "اثولوجیا" می نویسد: "آن را عبدالمسیح ترجمه کرد و ابویعقوب کندی تهذیب و اصلاح کرد" در اینکه آیا او خود مترجم هم بوده است تردید کرده اند، ولی از ابومعشر بلخی شاگرد کندی نقل شده که کندی یکی از چهار مترجم درجه اول دوره اسلامی است. دوره کندی دوره ترجمه است ولی خود کندی فیلسوفی صاحب نظر و بلند قدر است.
← آثار و تألیفات
طبقه دوم از فلاسفه اسلامی از دو گروه تشکیل می شود: گروهی شاگردان یعقوب بن اسحاق کندی بوده و گروه دیگر شاگردان او محسوب نمی شوند.
← گروه اول
در طبقه سوم فلاسفه اسلامی، محمد بن زکریای رازی، شهید بن حسین بلخی، ابن کرنیب، متی بن یونس و ابونصر فارابی قرار دارند.
← محمد بن زکریای رازی
...