[ویکی نور] طبقات الشافعیه (ابن کثیر). طبقات الشافعیة اثر ابن کثیر، عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر قرشی، معرفی محدثان و شخصیت های شافعی مذهب است که هم زمان با امام شافعی و یا پس از وی می زیسته اند و از وی بلاواسطه یا با واسطه، روایت نقل کرده اند.
کتاب به زبان عربی و در نیمه اول قرن هشتم هجری نوشته شده است.
کتاب در دو جلد تنظیم شده و دارای مقدمه ای به قلم محقق و مقدمه ای به خامه مولف و مترتب بر یازده طبقه است که طبقات سوم به بعد، هر یک خود مشتمل بر مراتبی است.
طبقات نگاری یکی از اصیل ترین انواع و شعب تاریخ نگاری مسلمانان به شمار می رود. در این علم، ضمن بیان تاریخ تولد و مرگ راویان و یا حداقل تعیین زمان حیات علمی آنان و نیز مشخص کردن سرزمینی که در آن به تعلیم و تعلم اشتغال داشته اند، آن ها را دسته بندی نموده و تشخیص امکان برقراری رابطه شاگردی و استادی را در سلسله سند فراهم می آورند. «طبقات» در حقیقت حلقه مکمل زنجیره «اِسناد» و «رجال» است که بدون آن، فایده آن دو به طور کامل به دست نمی آید. روشن است که بستر پیدایش و یا لااقل بستر رشد این رشته، سیره و سنت نبوی بود که دانشمندان اسلامی را در قرون اولیه واداشت تا با هدف حفظ احادیث نبوی و جلوگیری از تحریف و جعل، به ایجاد و تکمیل آن بپردازند؛ هرچند بعدها صاحبان علوم دیگر همانند کلام، فقه، طب و... و البته نه با نظم و انضباط طبقات نگاری محدّثین، به روش های گوناگون در علوم خود از آن بهره گرفته و مطالبی را به رشته تحریر در آوردند.
ابن کثیر در مقدمه کتاب که مشتمل بر چند فصل و یک باب است، به معرفی ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعی یا همان امام شافعی پرداخته و از مولد و موطن وی و نیز سفرهای علمی او و همچنین ولایتش بر سرزمین نجران سخن گفته و به معرفی مشایخ وی در قرائت، حدیث و فقه و فضائل و مناقب وی از زبان دیگران، اوصاف اخلاقی و نیز سیمای ظاهری او به همراه برخی احکام فقهی که در آن ها شافعی نظری مغایر با نظرات سایر ائمه فقهی اهل سنت دارد، می پردازد.
کتاب به زبان عربی و در نیمه اول قرن هشتم هجری نوشته شده است.
کتاب در دو جلد تنظیم شده و دارای مقدمه ای به قلم محقق و مقدمه ای به خامه مولف و مترتب بر یازده طبقه است که طبقات سوم به بعد، هر یک خود مشتمل بر مراتبی است.
طبقات نگاری یکی از اصیل ترین انواع و شعب تاریخ نگاری مسلمانان به شمار می رود. در این علم، ضمن بیان تاریخ تولد و مرگ راویان و یا حداقل تعیین زمان حیات علمی آنان و نیز مشخص کردن سرزمینی که در آن به تعلیم و تعلم اشتغال داشته اند، آن ها را دسته بندی نموده و تشخیص امکان برقراری رابطه شاگردی و استادی را در سلسله سند فراهم می آورند. «طبقات» در حقیقت حلقه مکمل زنجیره «اِسناد» و «رجال» است که بدون آن، فایده آن دو به طور کامل به دست نمی آید. روشن است که بستر پیدایش و یا لااقل بستر رشد این رشته، سیره و سنت نبوی بود که دانشمندان اسلامی را در قرون اولیه واداشت تا با هدف حفظ احادیث نبوی و جلوگیری از تحریف و جعل، به ایجاد و تکمیل آن بپردازند؛ هرچند بعدها صاحبان علوم دیگر همانند کلام، فقه، طب و... و البته نه با نظم و انضباط طبقات نگاری محدّثین، به روش های گوناگون در علوم خود از آن بهره گرفته و مطالبی را به رشته تحریر در آوردند.
ابن کثیر در مقدمه کتاب که مشتمل بر چند فصل و یک باب است، به معرفی ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعی یا همان امام شافعی پرداخته و از مولد و موطن وی و نیز سفرهای علمی او و همچنین ولایتش بر سرزمین نجران سخن گفته و به معرفی مشایخ وی در قرائت، حدیث و فقه و فضائل و مناقب وی از زبان دیگران، اوصاف اخلاقی و نیز سیمای ظاهری او به همراه برخی احکام فقهی که در آن ها شافعی نظری مغایر با نظرات سایر ائمه فقهی اهل سنت دارد، می پردازد.
wikinoor: طبقات_الشافعیة_(ابن_کثیر)
[ویکی نور] طبقات الشافعیه (حسینی). طبقات الشافعیة، اثر ابوبکر بن هدایت الله حسینی (متوفی 1014ق) با تحقیق عادل نویهض، فرهنگ نامه ای است به زبان عربی که به بیان اسماء رجال ناقلین از امام شافعی و منسوبین به او و شرح حال ایشان پرداخته است.
مؤلف، این کتاب را در بغداد و به سفارش برخی از دوستانش نگاشته است.
کتاب از دو مقدمه و هشت باب تشکیل شده و هریک از ابواب آن اختصاص به یک سده دارد که خود به دو فصل پنجاه ساله تقسیم شده است.
مؤلف، ابتدا به ذکر شرح حال محمد بن ادریس شافعی (متوفی 204ق) و کسانی که در قرن سوم وفات کرده اند پرداخته، سپس قرن به قرن تا زمان حیاتش، علمای شافعی مذهب و کتب آنها را تا آنجا که توانسته و اطلاع یافته ذکر کرده است.
مؤلف در بیان شرح حال هریک از علمای شافعی در هر طبقه، پس از بیان نام فرد و اجدادش، در صورت شهرت فرد به صفتی، آن را ذکر نموده است؛ مثلاً درباره ابوالحسن علی بن احمد بغدادی معروف به ابن مرزبان می نویسد: او مشهور به امانت در مذهب بود.
مؤلف، این کتاب را در بغداد و به سفارش برخی از دوستانش نگاشته است.
کتاب از دو مقدمه و هشت باب تشکیل شده و هریک از ابواب آن اختصاص به یک سده دارد که خود به دو فصل پنجاه ساله تقسیم شده است.
مؤلف، ابتدا به ذکر شرح حال محمد بن ادریس شافعی (متوفی 204ق) و کسانی که در قرن سوم وفات کرده اند پرداخته، سپس قرن به قرن تا زمان حیاتش، علمای شافعی مذهب و کتب آنها را تا آنجا که توانسته و اطلاع یافته ذکر کرده است.
مؤلف در بیان شرح حال هریک از علمای شافعی در هر طبقه، پس از بیان نام فرد و اجدادش، در صورت شهرت فرد به صفتی، آن را ذکر نموده است؛ مثلاً درباره ابوالحسن علی بن احمد بغدادی معروف به ابن مرزبان می نویسد: او مشهور به امانت در مذهب بود.
wikinoor: طبقات_الشافعیة_(حسینی)
[ویکی نور] طبقات الشافعیه (للاسنوی). طبقات الشافعیة، تألیف عبدالرحیم اسنوی(جمال الدین) (متوفی 772ق) کتابی است در شرح حال علمای شافعیه که به زبان عربی نوشته شده و توسط کمال یوسف حوت مورد تحقیق قرار گرفته است.
این کتاب که تألیف آن در 769ق پایان یافته، از مهم ترین آثار اسنوی بشمار می رود
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز شده و مطالب در دو جلد، تنظیم شده است.
نویسنده از عصر محمد بن ادریس شافعی، به ترتیب حروف الفبا، به شرح حال شافعیان پرداخته است
در مقدمه محقق، ابتدا برخی از کتبی که در موضوع اثر حاضر نوشته شده اند، نام برده شده و سپس، شرح حال مختصری از نویسنده، ارائه گردیده است
این کتاب که تألیف آن در 769ق پایان یافته، از مهم ترین آثار اسنوی بشمار می رود
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز شده و مطالب در دو جلد، تنظیم شده است.
نویسنده از عصر محمد بن ادریس شافعی، به ترتیب حروف الفبا، به شرح حال شافعیان پرداخته است
در مقدمه محقق، ابتدا برخی از کتبی که در موضوع اثر حاضر نوشته شده اند، نام برده شده و سپس، شرح حال مختصری از نویسنده، ارائه گردیده است
wikinoor: طبقات_الشافعیة_(للأسنوی)