طبز
لغت نامه دهخدا
طبز. [ طِ ] ( ع ص ، اِ ) سنگ بزرگ از کوه. ( منتهی الارب ). || کرانه قویتر از کوه. ( منتهی الارب ). جانب کوه. ( شمس اللغات ). || شتر دوکوهانه. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ) ( شمس اللغات ). دهانج. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید