طبرسی ابوعلی

طَبْرِسی، ابوعلی (مشهد ۴۶۹ـ سبزوار ۵۴۸)
(در تداول عام: طَبَرْسی؛ نام کامل ابوعلی فضل بن حسن) فقیه، مفسر و محدث شیعی. «طبرسی» معرّب تَفْرِشی منسوب به تفرش است و منسوب به طبرستان نیست. از معاصران زمخشری و میبدی بود. در علوم زبانی، به خصوص نحو، استادی کم نظیر بوده و شاگرد فرزند شیخ طوسی، ابوعلی حسن بن محمد، بوده است. قطب الدین راوندی ازجمله شاگردان طبرسی بوده است. امروزه، آرامگاه او، در نزدیکی حرم امام رضا (ع)، از زیارتگاه های اهل علم است. بعضی از آثار وی عبارت اند از: إعلام الوری بأعلام الهُدی؛ همچنین سه تفسیر؛ تفسیر کبیر او با نام مجمع البیان؛ تفسیر متوسط جوامع الجامع؛ تفسیر موجز الکافی الشافی. نیز ← مجمع البیان