طباطبایی کربلایی علی بن محمدعلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] سید علی طباطبایی در ربیع الأول سال 1161ق در شهر کاظمین دیده به جهان گشود.وی فرزند محمّدعلی و از تبار سادات حسنی، معروف به طباطبایی می باشد که در قرن دوازدهم هجری قمری از اصفهان به کربلا آمدند و همان جا ماندگار شدند. مادرش، خواهر وحید بهبهانی و همسرش نیز دختر ایشان است.
سید علی در ابتدای جوانی به کسب علم و فضیلت پرداخت. وی در تحصیل صرف، نحو و سایر علوم از خود نبوغ فراوان نشان داد به طوری که مورد توجه وحید بهبهانی(ره) قرار گرفت. ازاین رو، وحید بهبهانی(ره) از فرزندش، محمّدعلی بهبهانی خواست که استادی سید علی را به عهده بگیرد و در درس فقه «مدارک الأحکام»، او را بپذیرد. بدین صورت، سید علی در زمره شاگردان محمّدعلی بهبهانی درآمد.
وی در اندک زمانی، درجات ترقی را طی کرد و با این که از نظر سن، از همه هم شاگردی های خود بسیار جوان تر بود، گوی سبقت را از همه آن ها ربود و از همه پیشی گرفت به طوری که بعد از مدت کمی، در سال 1186ق نزد دایی بزرگوارش (وحید بهبهانی) افتخار شاگردی پیدا کرد و به درجه اجتهاد رسید و از بزرگانی همچون وحید بهبهانی و دیگران، اجازه نامه اجتهاد و روایت دریافت کرد.
سید علی طباطبایی در فقه، اصول و حدیث تخصص کافی داشت؛ گرچه تبحرش در اصول بیش از فقه بود، ولی شهرتش در فقه بیش از اصول است.
صاحب ریاض (ره) خدمات اجتماعی فراوانی انجام داد. وی برای دفاع از شهر کربلا در برابر هجوم وهابی ها، دیوار بلندی دور شهر کربلا در سال 1217ق بنا کرد و برای حفظ نظم و رعایت قانون در شهر کربلا، دست به تأسیس نیروی انتظامی زد. ایشان قبیله ای از بلوچی ها را که بدنی قوی و روحیه ای خشن داشتند، در کربلا اسکان داد تا نظم و قانون را حفاظت کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس