[ویکی نور] علامه سید عبدالعزیز طباطبایی از عالمان کتابشناس معاصر و نامی آشنا برای اهل قلم و تحقیق است.
سید عبدالعزیز در چهارم آبان 1308 (مطابق 23 جمادی الاول 1348ق) متولد شد.
او از جانب پدر و مادر نوه عالم بزرگ مرحوم آیةاللّه سید محمد کاظم طباطبائی یزدی(م 1328 ق) صاحب العروة الوثقی است.
وی پس از فراگیری دروس مقدماتی علوم دینی و در پانزده سالگی همراه پدرش سید جواد، از علمای نجف اشرف بود که در سال 1363ق برای معالجه به ایران آمد
پس از درگذشت پدر به قم رفت و از درس مرحوم آیةاللّه حاج آقا رضا صدر استفاده کرد. سال بعد به نجف اشرف بازگشت و از حضرات آیات خویی، عبدالهادی شیرازی، عبدالاعلی سبزواری، سید هاشم حسینی طهرانی، میرزا محمد علی اردوبادی بهره برد و از مرحوم خویی؛ سید عبدالهادی شیرازی و آقا بزرگ تهرانی اجازه روایت یافت.
به دلیل علاقه وی به کتاب شناسی و بررسی و احیای میراث کهن شیعه در نجف از دو شخصیت مشهور: آقا بزرگ تهرانی و علامه امینی تأثیر پذیرفت. با تأسیس کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) توسط علامه امینی در آنجا مشغول تحقیق و تدوین فهرست کتابخانه شد. در همین سالها برای شناسایی نُسَخ خطی، کتاب شناسی و سایر ظرایف و دقایق این رشته، با مرحوم آقا بزرگ مراوده مستمر داشت.
در سال 1356ش که با فشار رژیم عراق به ایران بازگشت، در شهر قم اقامت گزید و به دلیل جامعیتش، هر کسی از محضرش بهره ای می برد. علاوه بر محققین و شاگردان، مؤسسات تحقیقاتی و علمی نیز از تجربه و تخصّص او بی نیاز نبودند. مراکزی همچون: مؤسسه آل البیت، مرکز الغدیر، بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی و... با ایشان ارتباط داشتند و آثار زیادی با نظارت و همکاری مستقیم وی تحقیق و چاپ شد ضمن اینکه در مجامع و همایش های علمی مختلف داخل و خارج کشور شرکت می جست. تعداد 94 عنوان کتاب با استفاده از راهنمایی ها یادداشت های او به ثمر رسید و فهرست های زیادی را از نُسَخ خطی داخل و خارج کشور تهیه کرد.
وی پس از فراگیری دروس مقدماتی علوم دینی و در پانزده سالگی همراه پدرش سید جواد، از علمای نجف اشرف بود که در سال 1363ق برای معالجه به ایران آمد
پس از درگذشت پدر به قم رفت و از درس مرحوم آیةاللّه حاج آقا رضا صدر استفاده کرد. سال بعد به نجف اشرف بازگشت و از حضرات آیات خویی، عبدالهادی شیرازی، عبدالاعلی سبزواری، سید هاشم حسینی طهرانی، میرزا محمد علی اردوبادی بهره برد و از مرحوم خویی؛ سید عبدالهادی شیرازی و آقا بزرگ تهرانی اجازه روایت یافت.
به دلیل علاقه وی به کتاب شناسی و بررسی و احیای میراث کهن شیعه در نجف از دو شخصیت مشهور: آقا بزرگ تهرانی و علامه امینی تأثیر پذیرفت. با تأسیس کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) توسط علامه امینی در آنجا مشغول تحقیق و تدوین فهرست کتابخانه شد. در همین سالها برای شناسایی نُسَخ خطی، کتاب شناسی و سایر ظرایف و دقایق این رشته، با مرحوم آقا بزرگ مراوده مستمر داشت.
در سال 1356ش که با فشار رژیم عراق به ایران بازگشت، در شهر قم اقامت گزید و به دلیل جامعیتش، هر کسی از محضرش بهره ای می برد. علاوه بر محققین و شاگردان، مؤسسات تحقیقاتی و علمی نیز از تجربه و تخصّص او بی نیاز نبودند. مراکزی همچون: مؤسسه آل البیت، مرکز الغدیر، بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی و... با ایشان ارتباط داشتند و آثار زیادی با نظارت و همکاری مستقیم وی تحقیق و چاپ شد ضمن اینکه در مجامع و همایش های علمی مختلف داخل و خارج کشور شرکت می جست. تعداد 94 عنوان کتاب با استفاده از راهنمایی ها یادداشت های او به ثمر رسید و فهرست های زیادی را از نُسَخ خطی داخل و خارج کشور تهیه کرد.
wikinoor: طباطبایی،_عبدالعزیز